ευκτική

  

Θα φοράς λευκό πουκάμισο και η μέρα θα ναι γιορτινή, 

θα γελάς βροντερά και τα παπούτσια σου θα αφήνουν αποτυπώματα στο χώμα, 

θα πάλλεσαι από ζωή και απ΄ τα πρόσωπα σας θα αναβλύζουν χαμόγελα,

θα κρατάς τον μικρό αγκαλιά και κείνη σαν ζώνη θα σου ναι πλεγμένη γύρω απ τη μέση, 

θα σκαρφαλώνει στις πλάτες σου για να φανεί ψηλότερος, να σου μοιάσει και να σε ξεπεράσει, 

θα δοκιμάζει τα γυαλιά και το ρολόι σου και θα ξέρει τον ήχο τον κλειδιών σου,

θα ναι  η ματιά σου που θα θελε πιότερο να αποφύγει στα στραβοπατήματά του,

θα του μάθεις για τη μυρωδιά του φρέσκου τετραδίου και πώς το χέρι του να φτιάχνει αριθμούς,

θα τον πηγαίνεις βόλτες και εκδρομές και στην γιορτή του πατέρα στο σχολείο δεν θα ψάχνουν πολύ τα μάτια του για να σε δούν και να λάμψουν, 

θα σαι η φωλιά του, το αποκούμπι, η βοήθεια και το αραξοβόλι του, ο σάκκος του μπόξ και ο πήχης του, για να αναμετριέται στην πορεία,

θα σαι ο φίλος, ο σύντροφος, ο εραστής και το παρεάκι της 

θα σαι για να την αγαπάς τα βράδια, 

 για να γεμίζεις με κλήσεις το τηλέφωνό της και τις μέρες της, 

      να κρύβεστε από τον κόσμο τα πρωινά του σαββάτου κάτω απ τα παπλώματα, 

      να την φροντίζεις και να της παίρνεις τη λύπη, 

      να την φορτώνεις με χαρά, δύναμη και αισιοδοξία, 

     να χει κάποιον να αντριεύεται, να αναμετριέται μαζί του, 

     να κάνετε μαζί σχέδια ζωής και ψώνια απ το σούπερμάρκετ,

θα ναι στρωμένα κάθε μέρα 3 σερβίτσια στο τραπέζι  

και στο κουδούνι θα γράφει τα όνομά σου,

όλα αυτά μου λείπουν

κι εσύ μου λείπεις

και όλες οι αναμνήσεις είναι λίγες, 

για φτάσουν να ναι αρκετές για την υπόλοιπη ζωή

                                                                                        για τον βασίλη