tag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post6241042920657591614..comments2023-09-18T10:28:21.373+03:00Comments on kostas_patra: αύριο ο καιρός θα είναι νεφελώδηςkostas_patrahttp://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comBlogger9125tag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-52146038074744072302007-08-10T12:19:00.000+03:002007-08-10T12:19:00.000+03:00καλέ μου συννένοχε τα σπουργιτάκια έχουν μια κακή ...καλέ μου συννένοχε<BR/><BR/> τα σπουργιτάκια έχουν μια κακή συνήθεια, <BR/>από τεμπελικά γονίδια δεν χτίζουν εύκολα σπιτικό, βρίσκουν φωλιές άλλων και εκεί βγάζουν τα μάτια τους.<BR/> μην σε παραξενεύουν τα νύχια της, αυτά σε γοητέψαν και αυτά είναι που θα θυμάσαι.<BR/> οτι και εγώ και εσύ και όλοι μας στη θέση της βρεθήκαν και όλοι μας στο ίδιο έργο παίξαμε πότε τον έναν, πότε τον άλλο ρόλο, του φταίχτη ή του θύματος.<BR/> συμπέρασμα: απώλεια καμία, όλα τα παθήματα μαθήματα, κανένας από έρωτα δεν εχάθη -και όποιος εχάθη καλότυχος-, γιατί όποιος τον έρωτα έψαξε, έρωτα βρήκε, ίσως αλλού, στο βάθος του χρόνου.<BR/> :)kostas_patrahttps://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-5975372209545682632007-08-10T11:04:00.000+03:002007-08-10T11:04:00.000+03:00καλέ μου herk είσαι μέσα, όπως πάντα. η λογική να ...καλέ μου herk είσαι μέσα, όπως πάντα. η λογική να σου σφαλίζει το χέρι και η οργή να στο χορογραφεί.<BR/>να μην πηγαίνεις γυρεύοντας καβγά και αν μπορείς να τον αποφεύγεις, καλόν είναι, μα σαν σε βρεί και σε στριμώξει, να καθαρίζεις το σκηνικό βαρώντας.kostas_patrahttps://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-7340105799316168352007-08-10T10:58:00.000+03:002007-08-10T10:58:00.000+03:00ο εφιάλτης δεν έχει πάντα αφηγηματική γραφή, μερικ...ο εφιάλτης δεν έχει πάντα αφηγηματική γραφή, μερικές φορές είναι συνειρμικές σκέψεις, αν όχι πάντα, <BR/><BR/>μέτρο του η σκέψη, μιας ανάσας διαδρομή, ένας μακρύς σιδηρόδρομος από σκέψεις, ένα αμοντάριστο υλικό γεμάτο cut, ένα σταυρόλεξο που φαντάζει κρυπτογραφικό, αλλάζοντας διεύθυνση και φορά σαν ανατεμνόμενες σκουληκότρυπες<BR/><BR/>τελεία δεν έχει και αν είχε θα είχε η αρχή, γιατί ο εφιάλτης από κάπου ξεκινά και ποτέ δεν τελειώνει, κινείται σε ασυμπτωτική καμπύλη σε σχ'εση με το χρόνο.<BR/><BR/>το κόμμα θα έδινε μια μικρή ανάσα σε δυο συνεχόμενες σκέψεις που θα συμπλήρωνε η μια την άλλη σαν του ψαλιδιού τα μέλη, μα στον εφιάλτη οι σκέψεις είναι ψηφίδες, αυτόνομες και ταυτόχρονα μέρη της εικόνας.<BR/><BR/>δεν αλλάζεις παράγραφο στον εφιάλτη, είναι μονοκάμερος, δεν πιάνεις το θέμα και από άλλη σκοπιά, ο εφιάλτης είναι αυστηρά προσωπικός, αυτό είναι το νόημα.<BR/><BR/>σε αυτό που με ρωτάς καλό μου ρόδο απαντώ:<BR/>η αφήγηση είναι εύπεπτη, επειδή χρησιμοποιεί κοινούς κώδικες(στιξη-ανάπτυξη-αιτιολόγηση-κρεσέντο-λύση-υποκείμενους+αντικείμενους χαρακτήρες), αυτό ήταν πρωτόλειο και θα το μπαστάρδευα, αν ακολουθούσα τις παραπάνω φόρμες. <BR/><BR/>θυμάμαι την ιστορία ενός φωτογράφου, που αποτυπώνοντας για πρώτη φορά σκηνικό πολέμου, για να έχει καθαρά πλάνα και πιο σωστή σύνθεση, μετακινούσε τα πτώματα προσπαθώντας να δραματοποιήσει περισσότερο το σκηνικό από τον ίδιο τον θάνατο.<BR/><BR/>φαντάσου αυτή τη γραφή σαν αγωνιστική οδήγηση, που δεν έχεις την πολυτέλεια να πατήσεις φρένο, αλλάζεις μόνο τις ταχύτητες καρφωτές, λες και τα αποθέματά σου σε βγάζουν δεν σε βγάζουν ως το τέλος της διαδρομής.kostas_patrahttps://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-31126053361625202032007-08-09T19:18:00.000+03:002007-08-09T19:18:00.000+03:00Γιατί δε μπορώ να διαβάσω ένα κείμενο χωρίς σημεία...Γιατί δε μπορώ να διαβάσω ένα κείμενο χωρίς σημεία στίξης; Μου το εξηγείς;Niemandsrosehttps://www.blogger.com/profile/11766524918955888688noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-13690562545452652942007-08-09T15:50:00.000+03:002007-08-09T15:50:00.000+03:00μακαρι μη χρειαστεί ποτέ να βγάλεις το μαχαίρι από...μακαρι μη χρειαστεί ποτέ να βγάλεις το μαχαίρι από τη θήκη, καλά είναι εκεί που κάθεται, <BR/>μα σα χρειαστεί να υπερασπιστεί αυτά που αγαπάς και σ' αγαπάνε, αυτά που ζεις για να ζούνε, άστο να κελαηδήσει, να φωνάξει, να ματώσει, <BR/>αυτός είναι ο προορισμός του<BR/>ελπίζω να 'σαι καλάAnonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-41351575325472562542007-08-09T12:34:00.000+03:002007-08-09T12:34:00.000+03:00Γνωρίζεις τον πόνο και τις ανησυχίες της αγάπης κα...Γνωρίζεις τον πόνο και τις ανησυχίες της αγάπης και υπομένεις και φέρεσαι ανάλογα κάθε φορά.<BR/><BR/>Θα ξέρεις, σίγουρα υποθέτω, ότι υπάρχουν σπουργιτάκια με καρδιά αετού και πετούνε ψηλά με νύχια έτοιμα να κατασπαράξουν...<BR/><BR/>Γεια σου Κώστα...ενοχες διαδρομεςhttps://www.blogger.com/profile/13755385298142974486noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-48359150658429696592007-08-05T19:56:00.000+03:002007-08-05T19:56:00.000+03:00καλέ μου πρίγκηπα το μόνο που σε σώζει μπρός στον ...καλέ μου πρίγκηπα <BR/><BR/>το μόνο που σε σώζει μπρός στον κίνδυνο είναι η λογική και μετά σαν δεν πιάσει τόπο η ανεξέλεγκτη οργή.όλη η ζωή, όλα τα στραβά, όλες οι αδικίες σφιχταγκαλιασμένες, σαν νήματα που περιμένεις να φυτιλιάσεις όλα μαζί για να κάψεις αυτό που ρχεται να σε βλάψει,εσένα και αυτους που αγαπάς.<BR/> τροφοδοτείς το αδιέξοδό σου με θυμό,μπαρουτιάζεσαι και στραβώνεις εκεί που σημαδεύει η μπούκα, χιμάς για να ξεσκίσεις.<BR/><BR/>καλό μου χνούδι, ο πόλεμος υπέρ βωμών και εστιών είναι ο φρικτότερος απ ότι η μονομαχία, γιατί δεν είναι θέμα τιμής και εγωισμού, στο πουθενά και στο κακό είναι θέμα ζωής και θανάτου, εσένα και των αγαπημένων σου.<BR/>σαν έκλεισε ο σουγιάς στάλαξε μια αιμάτινη σταγόνα απ την κόψη του, γιατί ξεθηκαρωμένο μαχαίρι καιμάται μόνο βαμμένο.kostas_patrahttps://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-1585415135045845282007-08-05T19:43:00.000+03:002007-08-05T19:43:00.000+03:00μετρημένες 6 ώρες ματωμένης αγωνίαςήχοι ανέμου και...μετρημένες 6 ώρες ματωμένης αγωνίας<BR/><BR/>ήχοι ανέμου και κρωξίματα πουλιών<BR/><BR/>η θάλασσα να μετακινεί βότσαλα στο στηθαίο του αφρού<BR/><BR/>το μονοπάτι της φυγής καλυμμένο με τα νερά της πανσέληνης έλξης<BR/><BR/>τρία τζίπ να χουν οργώσει την παχιά άμμο και να γυαλίζουν κάτω από μια ξεδιάντροπη λάμπα της δεη<BR/><BR/>η σκηνή παραβιασμένη και εγώ να κραδαίνω την κερασομαλλούσα απ τη μια και το σουγιά απ την άλλη<BR/><BR/>μόνο σάουντρακ στο δυσοίωνο ξημέρωμα, το ρεκβιεμ.<BR/>καλοχαιρετώ σε αγαπητή aliciakostas_patrahttps://www.blogger.com/profile/09867146103192465024noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-8525399824091617001.post-41412070180674580252007-08-05T19:28:00.000+03:002007-08-05T19:28:00.000+03:00το κειμενο σε συνδυασμο με το ρεκβιεμ σε στελνει.τ...το κειμενο σε συνδυασμο με το ρεκβιεμ σε στελνει.<BR/>τι αλλο να σου πω? !<BR/><BR/>ομορφo πολυ..<BR/><BR/>φιλιαY. K. https://www.blogger.com/profile/04998936883483828696noreply@blogger.com