κάποιες γραφές είναι που μένουν
ανεξίτηλα γραμμένες
γιατί το μελάνι έπιασε μεδούλι
δουλεύοντας μεροδούλι
5.12.07
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Αρχειοθήκη ιστολογίου
-
►
2015
(1)
- ► Σεπτεμβρίου (1)
-
►
2010
(18)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (3)
- ► Ιανουαρίου (3)
-
►
2009
(36)
- ► Δεκεμβρίου (2)
- ► Σεπτεμβρίου (6)
- ► Φεβρουαρίου (4)
-
►
2008
(67)
- ► Δεκεμβρίου (1)
- ► Σεπτεμβρίου (12)
- ► Φεβρουαρίου (5)
- ► Ιανουαρίου (9)
-
▼
2007
(95)
-
▼
Δεκεμβρίου
(29)
- το παζλ
- μουτζούρωσα τα φύλλα και το σεντούκι άνοιξε
- Τα σεντούκια κρύβουν από πίσω σκουριασμένα κλειδιά
- όσο αντέξει
- Χωρίς τίτλο
- Χωρίς τίτλο
- Χωρίς τίτλο
- ξεφουρτουνιάζοντας καταθλίψεις
- γράφοντας την ιστορία μιας ζωής με το στόμα
- έχε το νου σου στην ελπίδα μη χαθεί
- όμορφη καλή μερα συγνεφούλα
- ευχαριστώ
- πόσο πιο κοντά σου να ρθει
- τι άλλο από μια σειρα παιδιών θα ναι η τελική κρίσ...
- σαν παιδί μπορείς να είσαι ο εαυτός σου ανένοχα
- και εγώ κένταυρος με δανεικά ποδάρια
- αλόγισσα κοπέλα
- έτρεμε η γή στον καλπασμό σου, όχι από το τράνταγμ...
- στο λυκαυγές ψάχνοντας δροσουλίτες, γίνηκα ένας
- φίλα μια πέτρα να βγεί πηγη
- όσο εσύ θα κοιτάς αλλού, εγώ θα κοιτώ εσένα
- ανταλλάσσοντας γαλήνιες σιωπές
- εσύ
- δεν ξέρω αλήθεια ποιός δικάζει, το στόμα ή τα μάτια
- βράδυ στη στάνη
- να θυμάσαι οτι η αθωότητα πεθαίνει από πλαστικό ντ...
- στο μπακάλικο
- στο καφενείο
- περιμένονταςστο καφενείο
- ► Σεπτεμβρίου (15)
-
▼
Δεκεμβρίου
(29)
remarks
.
όμορφα τα λιγόλογά σου και τα σκίτσα επίσης... καλησπέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήη ύπαρξη στο ρελαντί
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι οι ξεστόμιες σαν αγκομαχητό μιας ατμομηχανής που υπολειτουργεί
φτιάχνοντας ο θερμαστής μορφές για να συνταξειδεύει και όσοι δε πήδησαν για να σωθούν
τραβάνε αβέβαιη ρότα
ο στόμας ασταμάτητος μαθημένος
ΑπάντησηΔιαγραφήέχει δική του ρότα τούτος, δεν χαμπαριάζει από ρελαντί... καλημερούδια!
μου κέρδισες μεγάλο χαμόγελο
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι σε ευχαριστώ πολύ καλή μου τριανταφυλλιά