Υποδόρια αναισθησία λες και κάποιος σε απενεργοποίησε αποσυνδέοντας τα καλώδια
Δυσπραγία ξερατού λες και κάποιος σε όρισε να καταπίνεις μονάχα
Ξυπνάς για να ξανακοιμηθείς αφήνοντας πίσω σου μόνο χαμένο χρόνο κι ευκαιρίες
Η καρδιά σε υποστηρίζει στο μέτρο του δυνατού κρατώντας χαμηλό τέμπο στην ζωή σου μακρυα από συγκινήσεις
Όταν έγραφες κάποια στιγμή σκόνταφτες πάνω στα αίτια και βάφτιζες στόχους τις ανεπάρκειές και τα παντοτινά άπιαστά σου
Αισθάνεσαι σαν το ψάρι στο ταψί, περιμένεις μοναχά ένα χέρι να ανάψει το φούρνο