έρωτας είναι το είδωλο της επιθυμίας και η παραδοχή της έλλειψης

κι όπως αποκαλύπτονται παλιότερες τοιχογραφίες από πίσω,

έτσι τα θεμέλια του κάθε σου καημού πατούσαν στα ερείπια ενός προηγούμενου, και κείνου αγαπημένου, όλων αγαπημένων, τόσο διαφορετικών, που η κοινή τους συνισταμένη, εσύ μοιάζεις σαν την μόνη αναντιστοιχία ανάμεσα ομοίων

θυσιαστήρια επι θυσιαστηρίων κι εσύ πότε θύτης, πότε θύμα, πάντοτε παρών κάποτε απών και σ αυτή τη σκυταλοδρομία κάποιοι να μένουν με τα χέρια κουρασμένα, ανοιχτά με προσμονή και κάποια βιαστικά και βίαια αποχωρισμένη τη σκυτάλη, σε χωράφια, μακριά από το τέρμα

οι κρυμμένοι θησαυροί πάντοτε ήταν δώρα της τύχης από κείνους που δεν χάρηκαν, σε κείνους που δεν κόπιασαν