23.7.09

dim minor

Υποδόρια αναισθησία λες και κάποιος σε απενεργοποίησε αποσυνδέοντας τα καλώδια

Δυσπραγία ξερατού λες και κάποιος σε όρισε να καταπίνεις μονάχα

Ξυπνάς για να ξανακοιμηθείς αφήνοντας πίσω σου μόνο χαμένο χρόνο κι ευκαιρίες

Η καρδιά σε υποστηρίζει στο μέτρο του δυνατού κρατώντας χαμηλό τέμπο στην ζωή σου μακρυα από συγκινήσεις

Όταν έγραφες κάποια στιγμή σκόνταφτες πάνω στα αίτια και βάφτιζες στόχους τις ανεπάρκειές και τα παντοτινά άπιαστά σου

Αισθάνεσαι σαν το ψάρι στο ταψί, περιμένεις μοναχά ένα χέρι να ανάψει το φούρνο