20.10.08

σώσε με

Σώσε με ακούστηκε μια φωνή καταμεσής του κόσμου. Σ’ άγριο ωκεανό με μανιασμένα κύματα πάλευε το ψιλόλιγνο πουλί για να πετάξει, μα κείνα το τραβούσαν στο βυθό, στο βέβαιο θάνατό του.
Θέλησε να δεί τα ψάρια κι ερωτεύτηκε τη χάρη και το κολυμπητό τους, μα σαν βρέχτηκαν τα φτερά του δεν μπόραγε να πετάξει και απέλπιδα έλεγε τούτες εδώ τις λέξες.
Σώσε με
Μάτια μεγάλα θαλασσινά, πιότερο του πελάγου και τέτοιο πόνο και σπαραγμό δεν είχε ξαναντικρύσει. Μικρό πουλί μεγάλο να τραβήξει δεν είναι γραμμένο ούτε στ’ αδύνατα, μα κάτι ήξερε από μια πτήση πως οι άνθρωποι πετάνε για λίγο με βατήρες, ρίχνεται μια και δυό μες στο νερό και ψάχνει να πιάσει πάτο.
Στη σκέψη της ξελεφτέρωσης του έρωτα πουλιού του, κάπου χαμογελά και ανοίγει του το ράμφος, χάνεται η ανάσα η επαρκής για να σωθεί και το ίδιο, μα το χαμόγελο δεν λεει να φύγει απ του πουλιού το ράμφος.
Βρίσκει το πρώτο πάτημα σταθερό και τα φτερά τινάζει, οι νεροστάλες χύνονται πίσω στη νερομάνα και έτοιμο το πουλί είναι λέφτερο να φύγει να πετάξει, μα σκύβει μια και δυό και βλέπει του δεύτερου το ανοιχτό το στόμα και τα κλειστά τα μάτια, αρπάζει το απ τα φτερά και παίρνει το κουβαλώντας, γλυτώνοντας τ΄αντιχαστούκισμα της αθαλασσοπνίχτρας και πάει το σε απόμερο, υπήνεμο μέρος να το φροντίσει.

Φτερά κλειστά, μάτια κλειστά, χωρίς παλμό το σώμα, στόμα ανοιχτό, λόγια γλυκά, μα αυτιά κλειστά για πάντα, στάζει του δάκρυ γλυκαλμυρό από βαθιά συγκίνη και βρίσκει το ξάπλα ακριβώς, κει στη γωνιά στα χείλη και μια ιχνάδα ζωής που πήγε να αναλάβει, σαν βλέπει το πρώτο πάνωθε, γιομίζει η καρδιά του, ξέχειλη απ τη συγκίνηση, σαν νάβρε την παραδείσος και αφήνεται στον πεθαμό από όνειρο πλανεμένο.
Κλείνει το πρώτο τα φτερά, κουρνιάζει πάνω στο άλλο κι αφού στη ζωή χωρίστηκαν, ενώνονται στο τέλος

για του ενός το σώσιμο δεν είναι και των δύο
και ο θάνατος και η παράδεισος ζούνε στον ίδιο κόσμο


η πτήση σας ματαιώθηκε, γιατί αγνοείται η τύχη του προορισμού.

θέλετε να συνεχίσετε;

αφού ξέρω πως έφυγες,
πως τα παπούτσια μου με βγάζουν στο παλιό σου σπίτι;

16.10.08

short stories


Εκείνη
που ήξερε να φεύγει όταν έλεγε Σ’ αγαπώ

όσο το κρυφτό ήταν το παιχνίδι της,
τόσο το κυνηγητό ήταν η ζωή του

13.10.08

μικρών αγγέλων αγγελίες


-Ζητείται προσοχή από αυτόχειρα ή αλλιώς ένοχος για αυτοκτονία

-Πωλείται αξόδευτος ελεύθερος χρόνος

-Χαρίζονται μισοκαμένα ρεσώ

-Ζητείται πρόσωπο για να φωλιάσει σε λαιμό

-Χαρίζονται τόμοι με άχρηστες πληροφορίες

-Ενοικιάζονται περισκόπια

-Ζητείται προσευχή από δοκιμαζόμενο πιστό

-Ενοικιάζονται πατερίτσες για κουρασμένους ξυλοπόδαρους

-Ζητείται φίλος για εκπλήξεις

-Κλειδαράς αναλαμβάνει την ευθύνη διαρρήξεων για διαφήμιση

-Ζητείται πρωτότυπο σενάριο για ερωτική ταινία

-Πωλείται σαμπουάν για μάτια που δεν κλαίνε

-Ζητείται δεύτερη ευκαιρία για λάθη

-Εγγαστρίμυθος αναζητά την προσωπικότητα που ξέχασε

-Ξωτικά ζητούν παραμυθένιο μέρος

-Στο γιουσουρούμ της κυριακής οι πρόσφυγες πουλούν την ιστορία τους

-Παιχνίδια και παιδικές εκπομπές αγοράζονται από ηλικιωμένους που προσπέρασαν την άγουρη νιότη

-Διανέμεται δωρεάν εργασιακός φόβος σε οικογενειακή συσκευασία

-Ζητείται προς άμεση πρόσληψη χορευτής της βροχής

-Παραδίδονται όπλα

-Ζητείται κουβάς για πηγάδι ευχών

-Πωλείται ημερολόγιο λόγω θανάτου

-Χαρίζεται πιάνο με ουρά σε αίθουσα μπαλέτου λόγω αρθριτικών

-Χειρόγραφα ζητούν παραλήπτη

-Πωλείται ζώνη αγνότητας λόγω εγκυμοσύνης

-Ενοικιάζονται παγκόσμιες ημέρες

-Καθηγητής ζητά σεβασμό

-Ζητείται κόλλα ελαστική για ταλαιπωρημένο κουμπαρά

-Δελφίνι προσφέρεται για εθελοντική αιχμαλωσία λόγω σύλληψης του ταιριού του

-Πωλείται προσάναμμα αναμνήσεων

-Σφαίρες ζητούν στόχο

-Πωλείται καταγραφικό ονείρων και βιντεοπροτζέκτορας οροφής

-Ζητούνται ανατριχίλες από έργα τέχνης

-Πωλούνται άξυστα μολύβια, ακόμα αναίμακτα

-Ζητείται ησυχία σε ηλιόλουστο παγκάκι για γαλήνιο ύπνο

-Παραδίδονται μαθήματα επιβίωσης σε πτώματα

-Ζητούνται νέες θεωρίες από ισχυρογνώμονα

-Πωλείται λυσάρι για μεγάλα ερωτηματικά

-Ζητείται παυσίπονο από δρυοκολάπτη

-Πωλούνται επιθέματα για αδιόρατες εκδορές

-Ζητείται από μαθητευόμενο μάγο χαμένο κορμί

-Φροντιστήριο ξένων γλωσσών παραδίδει μαθήματα κοαξίματος σε νεαρούς πρίγκηπες

-Ζητούνται περαστικοί για τυχαίες καλησπέρες

-Πωλούνται τελευταία κομμάτια από κουδούνι ήχου γόβας

-Ζητούνται αντιδραστικοί για αντιπαραθέσεις

-Πωλείται τυχερό κόσκινο από χρυσοθήρα

-Αστροναύτης αφιερώνει επιλογές τραγουδιών σε φαροφύλακα

-Ζητείται μπάρα ικανή να σηκώσει βαριά ποτά και μοναξιές

-Παραδίδονται βραβεία ευρεσιτεχνίας σε μικρά παραπτώματα
-Καταδικασμένος σε απαγχονισμό ζητά μανταλάκια

-Πωλείται χοληδόχος κύστη για μελανοδοχείο
-Κουνέλια χάθηκαν σε καθαριστήριο από κοστούμι ταχυδακτυλουργού

-Ζητείται ισοκατανεμητής προσοχής από εσωστρεφή

-Πωλούνται ρολόγια με αντίστροφη μέτρηση για όσους διατηρούν ακόμα ελπίδες

-Ζητείται επιδέξιος δήμιος, οι μελλοθάνατοι παρακαλούν

-Σελήνη ζητά τροπική καταιγίδα

-Πωλούνται βατήρες για γκρεμνούς με βράχια

-Λυχνάρι ζητά να το αφήσουν ήσυχο

-Ακαλλιέργητες εκτάσεις λένε πως κρύβουν θησαυρούς

-Σκορπιός ζητά φίλη δι’ αλληλογραφίας

-Δίδονται προς αντιπαροχή γεμάτες σελίδες αντί λευκών, από απελπισμένο

-Ζητείται επειγόντως απόσυρση ευχής

-Πωλούνται καλοκαιρινά φουλάρια για ρουφηγμένους λαιμούς
-Μαριονέτες ζητούν παράταση ζωής

-Παραδίδονται μαθήματα υποκριτικής από πρώην εραστή

-Ζητούνται μπουκάλια και γραφική ύλη από ναυαγό

-Υδρατμοί ζητούν παρέα και κατάλληλες συνθήκες για συμπύκνωση

-Πωλείται γράσσο για σιδερένια κρεβάτια και γλάσσο για σώματα

-Αμοιβαία μετάθεση ζητά φάντασμα από πύργο σε ναυάγιο για αλλαγή παραστάσεων

-Ανταλλάσσονται χρώματα με το μπλέ του κοβαλτίου από φυλακισμένους για ουράνια κελιά

-Ζητούνται κοφτερά δόντια για κομπιασμένη καρωτίδα

-Ανακυκλώστε τα μελαγχολικά έργα, η τέχνη διαθέτει ήδη αρκετά

-Ζητούνται ζεστά πόδια παντός καιρού

-Παραδίδονται μαθήματα κυνικότητας από κατεστραμμένο
-Ζητείται χαμόγελο σαν εκείνης

10.10.08

μικρές αγγελίες





-Ζητείται θάρρος για χαριστική βολή

-Χαρίζεται φαντασία για τελευταίες επιθυμίες

-Ζητούνται ευαισθησίες για ανταλλαγή

-Πωλείται ποδήλατο που έχει κάνει φανταστικές βόλτες κι ένα παιδικό με χαρτόνι στις ακτίνες

-Χαρίζεται το νυχτολούλουδο της σε γλάστρα χωρίς τις αναμνήσεις

-Ζητείται σαμιαμίδι για συγκατοίκηση σε δώμα. Τροφή και κρυψώνα εξασφαλισμένες.

-Πωλείται στόκος για τραυματισμένους μαυροπίνακες, μιας και η γραφή χαράζει

-Πωλείται ξύλινο κρεβάτι για καυσόξυλα

-Ζητείται νέα ταυτότητα, με ίδια βιομετρικά χαρακτηριστικά.

-Ζητούνται δοκιμασμένοι φακοί επαφής που έχουν δει ευτυχισμένες προσωπικές στιγμές

-Χαρίζεται φωτογραφική μηχανή σε γνήσιο μοναχικό. Παρακαλώ, μόνο σοβαρές προτάσεις

-Ζητείται συνοδηγός μέχρι το ακρωτήρι της καλής ελπίδας. Άμα τη αφίξη θα του παραδοθούν τα κλειδιά

-Κήπος ζητά να προσλάβει κηπουρό για φροντίδα, η παραγωγή χάρισμά του. Απαραίτητα θα πρέπει να γνωρίζει από κλάδεμα ανανέωσης

-Χαρίζεται τάφος δίπλα σε μοναχικό κύριο για μεταθανάτια παρέα

-Ζητείται παραμυθάς για τηλεφωνικό νανούρισμα, γνωρίζοντας επικίνδυνες ιστορίες με ανώδυνο τέλος

-Πωλείται άθικτη τραπεζαρία λόγω αντικοινωνικότητας

-Αναζητούνται χαμένες ελπίδες

-Πωλείται βωμός λόγω έκπτωσης θεας

-Ζητούνται νέοι ηθοποιοί για ρόλο φίλων και ηλικιωμένος για πατρική φιγούρα και εξιλέωση

-Χαρίζονται κενοί φάκελοι αλληλογραφίας με τα γραμματόσημα κομπλέ

-Κουτάβι ζητά να του χαρίσουν αγάπη

-Ψάρια συντριβανιού παρακαλούν ερωτευμένους και απελπισμένους να δίνουν τα κέρματα στους γύρω επαίτες γιατί τρομάζουν

-Κλόουν ζητά λιοντάρι με πλήρη οδοντοστοιχία για χορταστικό θέαμα

-Προσφέρονται δωρεάν μαθήματα ευγένειας σε κακότροπες δεσποινίδες

-Πωλούνται τρίφυλλα τριφύλλια σε άτολμους ερωτευμένους

-Αγοράζονται όσο όσο τρυφερές ιστορίες

-Αναζητείται τρυφηλός σβέρκος για τεκμηρίωση εξουσίας

-Ζητούνται τέστ και λύσεις ερωτικών θεμάτων από την δεκαετία του 90 και μετά

-Πωλούνται λόγια βέλη για σίγουρα αποτελέσματα

-Παραδίδονται κατ’ οίκον μαθήματα εγκατάλειψης

-Πωλείται τραπέζι για ένα άτομο και μια καρέκλα, γιατί βρέθηκε ταίρι

-Χαρίζεται σετ μαχαιροπίρουνων, καρφωμένα σε πραγματική πλάτη

-Χαρίζεται καθρέφτης με φωτογραφική μνήμη

-Πωλείται κλουβί, λόγω απόδρασης

-Παραδίδονται μαθήματα αυτοκαταστροφής σε καταθλιπτικούς, στην ταβέρνα το απόγιωμα. Ο τελευταίος όρθιος πληρώνει το λογαριασμό

-Ζητείται λησμονοβοτάνι

-Ζητείται διαμέρισμα στην οδό, απέναντι από τον αριθμό, με θέα στον απέναντι όροφο

-Ζητείται μοντέρ στιγμών

-Αγοράζονται χρησιμοποιημένα φλιτζάνια από απεγνωσμένο συγγραφέα. Ο καφές διανέμεται δωρεάν

-Αγοράζω κούπες της με το αποτύπωμα των χειλιών

-Δίδεται δι αντιπαροχή δίσκος βινύλιο σε κατάσταση προχωρημένης φθοράς κολλημένος με τη βελόνα σε λειτουργικό πικάπ. Το τελευταίο χαρίζεται ως άνευ αξίας

2.10.08


να τρέχεις
και ποτέ να μην φτάνεις

1.10.08

ένα καρρέ

Ένα ξεχασμένο φίλμ

Τίποτα δεν θα ξαναεμφανιζόταν, τίποτα δεν θα ξαναστερεωνόταν.



Άλλη μια ερωτική ιστορία, βάλε εσύ τα ονόματα, να βάλω εγώ τις πράξεις. Ξέρεις από έρωτες; Δεν είσαι σίγουρος; Έχεις πάει σε κρεοπωλείο; Έχεις δεί πως ξετομαριάζουν το κοτόπουλο; Του κόβουν τα πόδια, μετά το λαιμό, του ανοίγουν με μια την κοιλιά, του βγάζουν τα εντόσθια, στις κνήμες κυκλώνουν το δέρμα και το τραβάνε από το σβέρκο. Αυτό είναι το ξετομάριασμα και κάπως έτσι μοιάζει η απώλεια του έρωτα. Σε σόκαρα; Δεν τρέχει τίποτα, έχεις καιρό μπροστά σου να το νιώσεις και να το αισθανθείς στο πετσί σου καλύτερα.

Στάση μικρή, δεν είναι ο έρωτας αυτός, αν ήταν να ακριβολογήσω θα έλεγα πως έρωτας είναι το τατουάζ, κάτι που δεν έχεις και θέλεις να στιγματιστείς από αυτό, είναι μια παραπάνω τρύπα στα σωθικά σου όπως οι τόσες στα αυτιά και στο σώμα σου, μόνο που οι πληγές και οι τρύπες αργούν περισσότερο να κλείσουν, αν κλείσουν ποτέ.

Συνέχεια, είναι αυτός και αυτή, μπορεί να είναι αυτός κι αυτός ή αυτή κι εκείνη, λίγο μας απασχολεί, ο έρωτας είναι μια υπόθεση ανθρώπων που νιώθουν άνθρωποι, έτοιμοι, ζωντανοί, άνθρωποι κουτσοί από ανάγκες, να πάρουν να δώσουν, μαζί να πορευτούν, γιατί αλλιώς περπατάς δίχως σκοπό μπροστά, χωρίς ποτέ να φτάνεις.

Στάση μεγάλη, συνάντηση, αναγνώριση, ραντεβού, προσέγγιση, φλέρτ, σύγκριση και αναγωγή, σέξ, γνωριμία, σεξ, γνωριμία, εξέταση παραμυθιού, σεξ με έρωτα, έρωτα, καθημερινότητα, διαφωνίες και συμφιλιώσεις, έρωτας και γνωριμία, εξέταση παραμυθιού και ταξινόμηση, εσωτερικές διεργασίες, βόλτες, παρέες, δουλειά και σπίτι, έρωτας και σέξ, διέξοδοι, dvd, σεξ και διαφωνίες, εγωισμοί, μεγάλης έντασης και μικρής διάρκειας χωρισμοί, επανασυνδέσεις μετά αφανών απιστιών, μικρά ψέματα, αχόρταγες ανάγκες, μοναξιές και έλλειψη επικοινωνίας, συνέχεια νεύρα και τηλέφωνα, διακοπές, σεξ, όχι σεξ, σχεδόν οριστικός χωρισμός.

Κενό μικρό, οι φίλες της, οι φίλες σου, γνωστές και άγνωστες παρελάσεις από το κρεβάτι, γέλια με επιφύλαξη, μεγάλη τρύπα στον εγωισμό, ο χρόνος παίζει περίεργα παιχνίδια, τη σκέφτεται, μπορεί να τη συγχωρέσει για τα λάθη του, τον θέλει μα δεν μπορεί μια ζωή να παίζει τη μάνα και την ερωμένη, σβήνουν τηλέφωνα, αν και τα περιμένουν να χτυπήσουν.

Κενό μεγάλο στο κρεβάτι, οι επιδόσεις πέφτουν στη δουλειά και το σπίτι χάνει την αίγλη του, οι φίλοι σε γνωρίζουν με ξοφλημένες περιπτώσεις ή τόσο καλές που είσαι εσύ για κείνες καμένο χαρτί, τα μπάρ κλείνουν νωρίτερα από την ικανότητά σου να βρίσκεις θύματα αμάχους που θα δοκιμάσουν την πολεμική οργή σου.

Τα τηλέφωνα στο καρνέ εξαντλημένα, η σανίδα σωτηρίας άφαντη από το οπτικό πεδίο, οι λιγοστοί φίλοι λένε πως αντέχει, πως δεν πολυγυρνά, πως κάποια στιγμή ήταν με κάποιο πρόσωπο αλλά δεν ξέρουν αν ήταν να κρατήσει, μερικοί είναι πρόθυμοι να παίξουν το ρόλο του πληροφοριοδότη, ενώ κάποιοι προσπερνούν.

Σε κάποιο πάρτυ, σε μια συνάντηση, κάπου για ένα καφέ, θα ξαναβρεθούν. Θα ζυγίσουν αντοχές δική τους και του άλλου, θα πουν πολύ λιγότερα από αυτά που θέλουν, πάντα φορώντας την πανοπλία της σιγουριάς, θα ευχηθούν καλή συνέχεια και τύχη στη ζωή και θα φορούν εκκωφαντικά χαμόγελα, πυροτεχνήματα που το βράδυ στο σπίτι του καθενός θα μαραθούν από τσιγάρα και αλκοόλ, θα διαολίσουν την δειλία τους και θα περιμένουν μια δεύτερη ευκαιρία από τη θεά τύχη.

Δεν θα αργήσει να χτυπήσει το τηλέφωνο, από την κάμψη των αντοχών του ενός, για κάποια λάφυρα αντικείμενα που ξέμειναν κατά την ανταλλαγή πληθυσμών, θυροτηλέφωνο, ασανσέρ, κουδούνι, αυτά για εκείνα, ένα κάτσε πιο επιθυμητό κι από ανάσταση, ένα ποτήρι νερό, χαμηλωμένα βλέμματα που πέφτουν πάνω σε οικίες κάλτσες και σε ένα καλοστρωμένο κρεβάτι, ύβρη στις τόσες σπονδές στον θεό του πάθους, τα μάτια να εξερευνούν ρήγματα και να ανιχνεύουν διαθέσεις, το νερό να γίνεται κρασί και το άγγιγμα μαγνητισμός, χωρίς πρέπει, χωρίς μη, χωρίς πισινές, εκσπερματώσεις και εκρήξεις αδρεναλίνης, δύο σώματα κουβαριασμένα μέσα σε αλλότριες μα τόσο γνωστές αγκαλιές, ύπνος, ο πιο χορταστικός των τελευταίων μηνών.

Φώτα πορείας μεγάλα, οι διαρκές αποδείξεις κουράζουν και οι διαβεβαιώσεις εγείρουν υποψίες, το παραμύθι είναι εκεί έτοιμο να ζωντανέψει, ο καθένας ντύνεται το ρόλο του, επιστρατεύονται προβιές και άθλοι, μόνο που ο έρωτας ποτέ δεν παίζει στο γήπεδό του, αν δεν είναι αουτσάιντερ, πώς να χει τη βοήθεια του κοινού; η υπερπροσπάθεια φαντάζει κάλπικη, σαν προέκταση εγωισμού και οι μοναξιές και οι μελαγχολίες επανέρχονται στο θρόνο τους, χωρίς σφετεριστές και πραξικοπηματίες.

Φωτογράφος αυτός και αυτή μοντέλο, πώς να μην φανεί το ψέμα τους μέσα από το γυάλινο μάτι, η αγκαλιά του γίνεται μεγαλύτερη και η πίστη του μικραίνει, το σώμα του μοιράζεται σαν αντίδωρο και κάθε μέρα βουλιάζει σε ένα βούρκο που θέλησε να κολυμπήσει ελπίζοντας να βγεί.

Το έργο δεν κρατάει επί μακρόν, τηλέφωνο από τη δουλειά, έγινε κάποιο ατύχημα, σε μια ανάβαση, ντύνεται και φεύγει βολίδα, μια κοπέλα μένει μόνη της στο ξενοδοχείο με κάποια όνειρα εξαργυρωμένα για καριέρα στα τέσσερα, είναι πιο μακριά από όσο νομίζει, δεν θα προλάβει να φτάσει, ο δρόμος γλυστράει και το φως δεν έχει ακόμα πέσει για τα καλά, ένα φρενήρες κυνηγητό του εαυτού και της σκιάς του από τα φώτα των πίσω, ενώ μια ζωή τον προσπερνάει γι’ αλλού, φτάνει για να δεί πρησμένα από το κλάμα μάτια και πεσμένους ώμους.

Μια πνοή του ανέμου, ένας κακός υπολογισμός, ένα σαθρό πιάσιμο και μια πτώση πτήση από ψηλά, τέσσερεις, μαύρα, γυαλιά, μάτια, μάτια, μάτια, μάτια, στεφάνια και λουλούδια, ξύλο στο χώμα φυτεμένο, αποχή απ τη ζωή, συντρίμι, ρημάδι, μια καρβουνιασμένη ψυχή, ούτε αλκοόλ ούτε χασίς, μόνο μια ουτοπική σωτήρια λοβοτομή, έρμαιο του παρατημένου εκδικητικού εαυτού του.

Κάποιος συνέρχεται από την πληγή αρκεί να μην την κουβαλάει μέσα του, ο πόνος επιμερίζεται αν μοιράζεται και κείνος κράτησε όλο τον πόνο δικό του, λόγω ενοχής, λόγω προηγούμενου ανέντιμου βίου, λόγω όλων εκείνων των σουβλερών ματιών που τίποτα δεν έλεγαν μα τα λεγαν όλα.

Χέρια παράλυτα, στο πλάι ακουμπισμένα, φάρμακα, ζωή αποχαυνωμένη μέσα σε αντικαταθλιπτικά και ηρεμιστικά, κατάντησε ο λιγότερο επικίνδυνος για τον ίδιο, όνειρα δίχως βράδυ, αιμοσταγές λευκό, εμετική προστασία, καταπιεστική φροντίδα και ένας χρόνος χωρίς ρολόγια.

Οργή ανεκδήλωτη, απρόσωπη, αντανακλαστική σφιχτοδεμένη πίσω από κοιμισμένους νευρώνες και τένοντες, ένα ελατήριο ισόρροπο φαινομενικά, μα κοντά στο όριο θραύσης του, ο βράχος που βλέπει τη σταγόνα να έχει παρεισφρήσει στη σχιμάδα του ενώ επέρχεται χειμώνας, το μεσοδιάστημα ανάμεσα στη λάμψη και την βροντή της κάνης από το βάθος απέναντί σου, μέχρι το κάψιμο στο στήθος.

Ορθοστάτησε κάποια στιγμή, όλο το υποστηρικτικό σύστημα οικογένεια και φίλοι τον πλαισίωσαν, μα αυτό που του έλειπε για να ισορροπήσει ήταν η δουλειά. Εργασιοθεραπεία, χιλιάδες καρρέ, τρομαχτικά γυμνά, βαριά ατμοσφαιρικές συνθέσεις, παράλογες απαιτήσεις, ξανάγινε ονομαστός καλλιτέχνης, απρόσιτος, απολίτιστος, κουβαλώντας ένα κακό κάρμα, μια μυρωδιά που πάγωνε τις συζητήσεις όπου διερχόταν.

Δεν τραβούσε κλίκ, ήταν σαν να όπλιζε και να πυροβολούσε τα μοντέλα του, ήταν σαν να τα εκδικιόταν, αυτές όσο τρόμαζαν τόσο υποτάσσονταν, πειθήνιες κούκλες στις αιρετικές συνθέσεις του, βλάσφημες και αρτιστίκ σαν νέο ρεύμα.

Όλο το σπίτι του τυπωμένο από φωτογραφίες της, σε κάθε τοίχο, σε κάθε της στιγμή, μια κοπέλα τόσο δυνατή και όμορφη όσο άλλο τόσο εύθραυστη, το ναρκωτικό και το αφιόνι του, ένας μαραθωνοδρόμος σε μονόδρομο στάδιο, να στήνει και να πηδά εμπόδια τρέχοντας συνεχώς, χωρίς θεατές και άλλους κριτές από τον ίδιο, τον χειρότερο.

Όσος καιρός και αν έχει περάσει, αν δεν απαντηθούν τα ερωτηματικά, ο άνθρωπος δεν λύνεται, παραμένει εκεί και ξαναμασά το λάστιχο σαν τσίχλα ελπίζοντας κάποτε να μαλακώσει, μα του κάκου, στο τέλος μένει να το κάνει αυτό από συνήθεια, όχι ψάχνοντας για λύση, απλά για κάτι που τον προσδιορίζει.

Μια μηχανή αχρησιμοποίητη από τότε, η αγαπημένη της, η από τον λαιμό περασμένη ακόμα και τότε έστεκε στο κιβούρι με τα υπόλοιπα πράγματά της να του χαρίζει εξαίσιους εφιάλτες το βράδυ και υπέροχες νευρώσεις όποτε το μάτι σκόνταφτε πάνω της, άσχημα χτυπημένη, να του θυμίζει το θέαμα που αντίκρισαν οι διασώστες σαν την βρήκαν, ότι μπόρεσαν να περιγράψουν όταν επίμονα αργότερα τους ρωτούσε με μάτια κομμάτια, τρέλα γεμάτα και αγκάθινα στο λαιμό καρφιά, προφέροντας τις δύσκολες λέξεις.

Δεν είχε κατορθώσει να απλώσει πάνω της χέρι, ήξερε τα όριά του και αυτό θα ήταν μέχρι τότε πάνω από τις δυνάμεις του, περίμενε όσο καιρό το πειραγμένο του μυαλό τον εσυμβούλεψε και τώρα ήθελε να λυτρωθεί, επιτέλους να κοιμηθεί.

Ένδειξη καρρέ 1, η μηχανή όπλισε τη δεύτερη κανονικά, όλο το φίλμ το τράβηξε εν ριπή οφθαλμού, σε κάθε γωνιά του σπιτιού, σε κάθε τοίχο με τη φωτογραφία της, η ραχοκοκκαλιά του είχε γίνει σαν του αχινού τις ορθωτές βελόνες και μια ανησυχία είχε πανικοβάλει την σταθερή ανάσα του.

Κλεισμένος στο σκοτάδι ανάδευε τον κύλινδρο με τη μοναδική του άγνωστη στάση, ελπίζοντας να έχει μη λησμονηθεί η λανθάνουσα εκείνη εικόνα αν ήταν όντως και όχι η πρώτη καμένη δοκιμή ως συνήθως.

Χωρίς να προλάβει η κελουλόζη να στεγνώσει, χωρίς κοντάκτ, ο δαίμονας τον έσπρωξε στην πρώτη στάση του καρρέ, την όπλισε τον μεγεθυντήρα και περίμενε το ακτινοβολημένο χαρτί να αρχίσει να παίρνει μορφή. Στο λειψό κόκκινο το φώς του εμφανιστή άρχισε να σχηματίζεται μια εικόνα της, η πρώτη και η τελευταία της πτήσης.

Ουρλιαχτά και πανικός να βγεί από το μικρό σκοτεινό δωμάτιο, οι λεκάνες αναποδογύρισαν πάνω του, το διαβρωτικό υλικό του έκαψε τα μάτια και στο στήθος κράτησε το αστερέωτο χαρτί, ένα φάντασμα που με το φώς της πόρτας έγινε γκρί και μαύρισε, του κάκου, δεν θα ξανάβλεπε ποτέ άλλη εικόνα, την μόνη που ζήταγε, την πήρε μια ματιά και την κράτησε για πάντα μέσα του ολοζώντανη νεκρή.