καθ υποτροπην

είναι κάποιες μέρες που με γυροφέρνει σαν γρίπη τ όνομά σου

κ κάτι μέσα μου ζοφερό σπρώχνει το χέρι
να ξεκουμπώνει το πανωκόμπι στο πουκάμισο
για ν αγκαλιάζει το στέρνο η νύχτα