16.8.07

salut

Στίχοι: Ελένη Λιάκου
Μουσική: Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Πρώτη εκτέλεση: Γρηγόρης Μπιθικώτσης

Μαραμένα μες στο βάζο τα λουλούδια
λυπημένα σ' ένα κάδρο αγγελούδια.
Δίπλα η βρύση με ρυθμό στάζει
φριχτότρίζει η πόρτα
κι είν' το σπίτι ανοιχτό.

Μια γυναίκα φεύγει,
μια σωστή κυρία
τα βήματά της σβήνουν
μια θλιβερή ιστορία.

Κάνει κρύο κι η βροχή
πάγωσε στη στέγη
μια γυναίκα φεύγει,
μια γυναίκα φεύγει.

Στο τραπέζι ένα γράμμα πεταμένο
το ρολόι στις οχτώ σταματημένο.
Φεύγει ο χρόνος και το χτες είναι νεκρό
κλείνει η μοίρα το ρομάντζο το πικρό.

5 σχόλια:

  1. kostas_patra16 Αυγούστου 2007 στις 9:26 π.μ.

    πηγαίνοντας σήμερα στη δουλειά, το πέτυχα στο ραδιόφωνο.
    οι στίχοι λένε πιο συμπυκνωμένα αυτά που ο λόγος φλυαρεί.
    μένει το νανούρισμα, με την άδειά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Niemandsrose17 Αυγούστου 2007 στις 7:13 μ.μ.

    Συμπτώσεις επί συμπτώσεων, πλεγμένα κλαδιά στο ίδιο δέντρο. Πιστεύεις στην ανάσταση; Ξαναγύρισα με κόκκινα μάγουλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. kostas_patra17 Αυγούστου 2007 στις 10:18 μ.μ.

    δεν αντέχω τις απώλειες πλέον

    χαίρομαι για την επιλογή σου

    κόκκινα από φιλήματα με γένια

    ανάσταση;

    ανάταση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Niemandsrose18 Αυγούστου 2007 στις 6:32 μ.μ.

    Γιατί το είπες αυτό με τις απώλειες; Γλυκόπικρος καρπός είσαι και εσύ, γητευτή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. kostas_patra21 Αυγούστου 2007 στις 6:44 μ.μ.

    ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)