πρώτο φθινόπωρο

εκδρομή στο πήλιο.

οκτώβρης.

3 δευτεροετείς της γεωπονικής κάτω από ένα δέντρο μάχονται με σθένος, υποστηρίζοντας τις απόψεις τους.

-περονόσπορος σας λέω και επιμένω. να και οι υδατώδεις κηλίδες στα φύλλα

-κερκόσπορα αγαπητέ μου στην καλύτερη των περιπτώσεων, λόγω των χαρακτηριστικών διαρρήξεων της επιδερμίδας και ίσως μια δευτερογενής προσβολή από κάποιο ενδοφυτικό ωίδιο. έχω δεί και ανάλογες φωτογραφίες σε βιβλία και επιστημονικά περιοδικά.

-απατάστε οικτρώς, δεν βλέπετε οτι το δένδρο υποφέρει από κάποια μορφή ημιπληγίας; σίγουρα αδρομύκωση είναι η αιτία και εικάζω πως οφείλεται σε κάποιο βερτισσίλιο.

γύρω τους μαζεμένοι όλοι εμείς σαν τα κουτάβια, παρακολουθούσαμε την επίδειξη γνώσεων του καθενός ξεχωριστά, που μπορούσε και έβλεπε πέρα από τα φαινόμενα.

γιατί να μην είμαι και εγώ τόσο αξιόλογος σαν και αυτούς;
γιατί να χάνω το χρόνο μου στα μπιλιάρδα και στα ουζερί, παρά στις σπουδές και στα βιβλία
γιατί να μην ενδιαφερθώ τόσο να δώσω και εγώ μια εξήγηση σε όσα μυστήρια μας περιέβαλλαν.
γιατί να είμαι πάντα του συρμού και να χαζεύω τους επαίοντες σαν τον μπούφο.
κούτσουρο ήμουν και κούτσουρο έμεινα, σαν τον οπαδό του παπακωνσταντίνου

μια γραία που άσπριζε την αυλή της με ασβέστη είδε το πολύχρωμμο πλήθος να τηρά την ακακία της.
πλησίασε.
άκουσε.
μας κοίταξε σχεδόν όλους.
-είναι φθινόπωρο, παιδιά μου, τα φύλλα πέφτουν. δεν πήγατε σχολείο;
γύρισε την πλάτη της και έφυγε να συνεχίσει το άσπρισμα κουνώντας το κεφάλι δεμένο με τη μαντίλα.

η εκδρομή των γεωπόνων τελείωσε εκεί.
καθένας μάζεψε τα συντρίμια της επιστημοσύνης του και έμαθε να κρατά το στόμα του κλειστό, σαν δεν ήξερε.
οι υπόλοιποι πιο βλάκες και από τους ίδιους, αποστραφήκαμε τα πρώην ινδάλματά μας.
έτσι δεν γίνεται πάντα;

θυμίσου το, μετά τις εκλογές, όσο πιο ψηλά κουνάς το σημαιάκι, τόσο πιο βαθειά στον κόρφο σου το κρύβεις σαν ανάξιος αποδειχτεί ο αρχηγός σου.
και αν δεν γουστάρεις αρχηγό, ρώτα, μάθε,αρχηγός γενού, αν θέλεις να μιλάς, αλλιώς σιώπα.
το γαύγισμα τσάμπα μαγκιά, άκου και έναν τσάμπα μάγκα!