Μάζεψα τα φύλλα ενός δέντρου από τον καιρό του φύτρου μέχρι το ξέρας του

Αρμαθιές σαν τα καπνόφυλλα τα φύλλα

Τόσα τα στόματα, τόσο το θρόισμα και ούτε μια φωνή

Πώς άραγε άντεξε χωρίς;

Πήρα να τα ανάβω και ο καπνός ο θεομπαίχτης άρχισε γράμματα να γράφει, κάθε φύλλο και γράμμα, κάθε χρόνος και κεφάλαιο, κάθε κλαδί και ιστορία, κάθε δέντρο και ζωή