5.9.07

πορτοκαλί τιράντες

-σου χω ζητήσει ποτέ τίποτα;
-όχι, ελεύθερα.
-ξέρεις, δεν είναι του χαρακτήρος μου, αλλά να βλέπεις, είναι τέτοια η στιγμή.
-πείτε μου τι σας απασχολεί.
-ξέρεις ότι σε αγαπάω και ότι σε βλέπω σαν παιδί μου.
-φυσικά και εσείς το ξέρετε πως σας εκτιμώ και σας σέβομαι.
-ξέρεις, εμείς στο χωριό μας έχουμε ένα τραγούδι για τα νιογάμπρια που λέει ότι έσμιξε ο αητός την περιστέρα και…
-αααα, αρχίζω και μπαίνω στο νόημα..
-μη γελάς, έχω να σου πώ σημαντικά πράγματα εδώ και τώρα.
-μπορώ να σας σταματήσω;
-όχι και μη γελάς, γιατί με πιάνουν και εμένα τα γέλια και πρέπει σαν μεγαλύτερη να μια σοβαρή. Θέλω να σου μιλήσω για σοβαρότητα.
-πείτε μου, αλλά μη με παραξηγείτε που γελάω, είναι νευρικό. μη σας σταματάω, συνεχίστε.
-είναι που παντρεύεται η κόρη μας με σένα και θα θέλαμε να είστε του κουτιού, μια χαρά λεβέντης εσύ, κερασομαλλούσα αυτή..
-ωραία ως εδώ..
-και είχα τη γνώμη για να σου πώ, πως το λένε, να σουλουπωθείς λιγουλάκι.


-δηλαδή;
-ε, να κόψεις αυτή την ουρίτσα, μη με παρεξηγήσεις, ξέρω θα λές τώρα να η τασσώ καββαδία, αλλά είμαι υποχρεωμένη να στο πώ
-και τι διαφορά θα κάνει;
-το ξέρω, ο ίδιος θα σαι πριν και μετά, μα εγώ θέλω να μια όμορφος.
-δηλαδή τώρα είμαι….
-όχι, δεν λέω αυτό, απλά τότε θα είσαι πολύ καλύτερος
-δηλαδή είμαι τουλάχιστον καλός;
-ε, είσαι, αν δεν είσαι δεν θα στη δίναμε.
-τι να σας πώ, εμένα μου αρκεί να είμαι καλός, δεν θέλω μεγαλεία, μην γίνει κα κανα φονικό για την πάρτη μου ή με κλέψουν άλλεςνύφες στο δρόμο.
-εγώ σου λέω ό,τι έχω να σου πώ και σύ αποφασίζεις, μη γελάς.
-μα έτσι με γνωρίσατε και πρόβλημα δεν είχατε. Ξέρετε ότι δεν είμαι, πως το λένε υπόδειγμα γαμπρου, πως έχω λίγο λαθέψει από τον ορισμό του και στον dress code.
-τι είναι αυτό;
-τίποτα, θα δείτε.. έχουμε τίποτα άλλο;
-α, είναι και κάτι άλλο. Αυτό δεν ξέρω πώς να το πώ..
-όπως και το προηγούμενα, χωρίς φόβο και πάθος.
-σκέφτεσαι να κουρέψεις τα αυτιά σου;πιστεύω ότι θα σου καλύτερος
-ΜΑΜΑ!!!
-σταμάτα εσύ, κάνε δουλειές μέσα, έχουμε κουβέντα οι δυό μας. Μη γελάς, βρε παιδάκι μου δεν σου είπα να μην γελάς, εγώ σου μιλάω σοβαρά.
-γιατί γελάτε και εσείς;
-είναι λίγο παράξενη η κατάσταση. Μου το υπόσχεσαι ότι θα κουρέψεις τα αυτιά σου;
-το χετε ξανακούσει αυτό που λέτε, έστω και σε ανέκδοτο; ουααααχαχαα
-αφού πετάνε τρίχες από τα αυτιά σου, εγώ να σαι όμορφος θέλω. Το τι θα κάνεις είναι δική σου υπόθεση, αλλά θα τις κουρέψεις για χατήρι μου;
-ό,τι άλλο θέλετε, τις τρίχες αυτές τις έχω για γουρλίδικες, στο στρατό έκανα σαματά όταν μου τις έκοψε μια λέρα. Καλά φαίνονται τόσο πολύ;
-σαν τα φρύδια του καραμανλή, του γέρου!
-δεν σας πιστεύω, δεν φαίνονται, αφού είναι λευκές.
-κόψ’ τες πουλάκι μου να μου κάνεις την καρδιά…
-μαμά δεν σου είπα να μην τον πιέζεις…
-καλό είναι να την ακούσετε, γιατί είστε η τέταρτη οικογένεια που μου κάνουν προξενιό και από όλες φεύγω λίγο πτιν την εκκλησία.
-ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ;θα σε βρώ κακομοίρη μου και η τύχη σου μετά.
-ψέματα λέει, μαμά, έλα πες της πως αστειεύεσαι.
-αστειεύομαι, ότι θα έρθω. και αυτός είναι ο τελευταίος μου λόγος.
-θα μου κάνεις το χατήρι;
-φυσικά,θα κουρέψω και θα ξυρίσω ό,τι θέλετε, αρκεί να μου πείτε για το χρώμα.
-ποιο χρώμα;
-της μηχανής.
-ποιάς μηχανής;
-α,α η συμφωνία είναι η εξής, εγώ κουρεύω τα αυτιά μου και εσείς μου λέτε τι χρώμα να πάρω τη μηχανή.
-απ΄ αυτές που τρέχουν;
-ναι, απ΄αυτές.
-να μην πάρεις λέω.
-εγώ λέω να πάρω. Ασημί ή πορτοκαλί; Θα σας παίρνω να πηγαίνουμε για ψώνια, ουουουου μούρλια θα ναι.
-η μάνα σου τι λέει;
-δεν θέλει.
-να την ακούς, σοφή γυναίκα.
-μπά, εγώ θα την πάρω, πορτοκαλί, ψηλή, θα πηγαίνω και με την κερασομαλλούσα διακοπές.
-εγώ θα λεγα να το ξανασκεφτείς παιδάκι μου, δεν είναι καλήν ιδέα. όχι ότι μου πέφτει λόγος..επειδή σας νοιάζομαι.
-να σας ρωτήσω κάτι;
-τώρα που μου κανες την καρδιά περιβόλι, ρώτα..
-με έχετε για συνηθισμένο πλάσμα;
-ε, όχι, αλλά είναι ο γάμος σας..
-κοιτάξτε, το τελευταίο πράγμα που θα κοιτάξει κάποιος πάνω μου, μέχρι και εσείς θα ναι τα ακούρευτα αυτιά μου.σας το υπόσχομαι, αυτό μπορώ να σας το υποσχεθώ.
-τι εννοείς, πές μου γιατί σφίχτηκε η καρδιά μου.
-τίποτα, θα με δείτε.
-αν καψερέ δεν είσαι τύπος και υπογραμμός, δεν θα κατέβουμε από το νυφικό αυτοκίνητο, θα την πάρουμε πίσω.
-θα σας την κλέψω.
-τι σκοπεύεις να κάνεις; Όχι καμιά καραγκιοζιά!
-με έχετε εμένα για τέτοιο τύπο;
-όχι, να με συμπαθάς, αλλά με τρόμαξες. Τι εννοείς πές μου.
-τον ξέρετε τον ντέηβιντ μπάουι;
-όχι, ποιος είναι αυτός;
- καλά θα πάω στο ελληνικό του, τον φλωρινιώτη;
-κάτι μου λέει, τον ηθοποιό;
-όχι τον αυλωνίτη, θα σας πάω καρφί στο αρχηγό. Γιώργος μάγκας;
-παναγιά μου!
-δεν είναι τίποτα, απλώς ψάχνω τον ράφτη του.
-η γυναίκα του τον ράβει, με τα τουρμπάνια και τα λαμέ.
-ναι γειά σου, αυτό εννοώ, θα γίνω μοντελάκης, πρώτος, με τα λαμέ και τις πούλιες, πρώτη μούρη, θα αφήσω εποχή.
-είσαι με τα καλά σου;
-σας φαίνομαι με τα καλά μου;
-ρε συ μην την τρομάζεις τη γυναίκα. Μην τον πιστεύεις μαμά.
-σας υπόσχομαι να μην σας ξεφτιλίσω.
-έχω τον λόγο σου;
-τον έχετε.

(έξοδος)

-το εννοείς;
-φυσικά.
-της υποσχέθηκες ότι θα κουρευτείς; Δεν το περίμενα από σένα να πουληθείς για μια μηχανή.
-ποιος σου είπε κάτι τέτοιο, της είπα να μην ανησυχεί, μήπως και μπορέσει να κοιμηθεί.
-δεν θα κουρευτείς;
-θα κουρευτώ, αλλά όπως εγώ ξέρω, όπως με κουρεύω εδώ και δέκα χρόνια.
-θα κάνεις ό,τι σου κατεβάσει;
-αυτόν δεν διάλεξες;
-ναι, αλλά θα θελα να προσέχουν όλοι τη νύφη, όχι εσένα τον γαμπρό.
-είναι στη φύση μου, δεν μπορώ να το καταπνίξω.
-να φανταστώ ό,τι θα χει και άλλα;
-είσαι μέσα.
-να φανταστώ ότι το χρώμα δεν θα ναι κλασσικό;
-θα μείνει για πάντα χαραγμένο στα μάτια τους.
-θα ναι η μόνη έκπληξη; Να ξέρω να τους προετοιμάσω;
-ευτυχώς όχι.
-θα μου πείς;
-θα δείς!
- να προσπαθήσω τις 10 ερωτήσεις;
-αυτό είναι το παιχνίδι μου.
-θα είναι κάτι που θα φοράς;
-σίγουρα.
-μέσα ή έξω;
-και μέσα και έξω.
-καπέλο μήπως;

-το ένα.
-έχεις και δεύτερο;
-το καλύτερο!
-θα φανεί μόλις χορέψω.
-όχι τις τιράντες.
-τόσο προβλέψιμος; Πάει το έχω χάσει.
-μα είναι πορτοκαλί!
-μην σε ανησυχεί τίποτα. μαζί μου ποτέ δεν θα περνάς απαρατήρητη.

Η κερασομαλλούσα σχεδόν κοιμήθηκε, η μητέρα της όχι, εγώ σαν πουλάκι. Ανήμερα το βράδυ είχαν γλέντι στο σπίτι της και εγώ έβγαλα έξω ένα φιλικό ζευγάρι για φαγητό.

Ν. για πές τι ώρα είναι το μυστήριο αύριο;
Κ. μυστήριο.
Γ. δηλαδή;
Κ. αν μου την δώσουν γύρω στις οκτώ, αν όχι , θα δείξει στις εφημερίδες.
Ν. τι εννοείς;
Κ. μπορεί να υπάρξουν εκπλήξεις αύριο.
Γ. η κερασομαλλούσα το ξέρει;
Κ. περίπου, αλλά ποτέ δεν μπορεί κανείς να είναι σίγουρος.
Ν. δεν θα κάνεις καμιά καραγκιοζιά;!
Κ. κάτι έχω κατά νου.
Ν. ώχ, τσάμπα ήρθαμε από αθήνα.
Κ. θα δείξει.
Γ. μεγάλη;
Κ. ό,τι μπορεί ο καθένας.
Ν. σε τρώει ο κώλος σου μου φαίνεται. Δεν μπορείς να φερθείς κανονικά μια φορά;
Κ. μάλλον όχι.
Γ. δηλαδή;
(εξηγώ τα ενδυματολογικά)
Ν. άσε καλύτερα, δεν θα φορέσω κουστούμι και εγώ για να μπορούμε να κινούμαστε γρήγορα.
Κ. θα βοηθούσε.
Γ. ο πατέρας της τι λέει;
Κ. δεν το ξέρει.
Ν. βρε δεν σου είπα πως είμαι κουρασμένος για τρεχάλες; Αυτά τα κάναμε μικρά.
Κ. εμένα δεν μου ξεκόλλησαν ποτέ.
Γ. και πως είναι ο πατέρας της; Ανθρωπάκι; Καλούλης;
Κ. παρα δέκα πόντους δύο μέτρα και 100 κιλά.
Ν. κοκκαλάκια μου.. βρές άλλον για πλάτες.
Κ. ούτως ή άλλως και ο ένας πάνω στον άλλο δεν τον φτάνουμε.
Γ. οπότε είναι σίγουρα γεροδεμένος;
Κ. κάποτε που του έκαναν ένεση στο χέρι, λύγισε η μύτη της βελόνας από την ψημένη σάρκα.
Γ. θα φάς καλά.με τα όπλα πως τα πάει τουλάχιστον;
Κ. πυροβολητής στο στρατό με διακρίσεις και καραμπίνα στο αυτοκίνητο, γερός κυνηγός, καλό σημάδι.
Ν. εμείς θα σε χαιρετίσουμε από απόψε, μιας και είμαστε ακόμα νιόπαντροι, να μείνουμε τουλάχιστον ζωντανοί.
Κ. όπως αγαπάτε.
Ν. βέβαια, δεν μπορώ να πώ ότι σε πιστεύω τελείως. Πρέπει να αστειεύεσαι.
Κ. θες να πάρουμε τη μικρή να τη ρωτήσεις που το είδε;
(την παίρνουμε, τη ρωτάνε, επιβεβαιώνει τα καθέκαστα, τους λέει και για τις τιράντες)
Ν. ευτυχώς που είναι αύριο Σάββατο, προλαβαίνουμε να αγοράσουμε ένα άλλο κοστούμι.
Κ. δεν το αλλάζω με τίποτα.
Γ. δεν είναι πλέον αστείο.
Κ. εγώ είμαι, αλλά δεν αλλάζω τίποτα.
Ν. άντε εβίβα, να ζήσουμε να τον θυμόμαστε.
Γ. άντε γειά μας, ήταν καλό παλικάρι, μόνο που έχανε λίγο.
Κ. και ζωή σε σας, άσπρο πάτο.

(τα παιδιά κοιμήθηκαν με βαρύ στομάχι, δεμένο κόμπο, εγώ σαν πουλάκι)

Ντύθηκα τη φορεσιά μου, με ξεπροβόδισαν οι φίλοι μου, κανένας δεν πρόσεξε τα αυτιά μου και την ουρίτσα, το ζευγάρι ήμασταν ταιριαστό, εγώ λίγο πιο παράξενος, αυτή λίγο πιο ωραία, έκλεψε ο γαμπρός τις εντυπώσεις και στο γλέντι έγινε το έλα να δείς όταν βγήκε το τουμπελέκι που βάραγε στους πρωτοχορευτές. Λύθηκε μέχρι και η μητέρα της και πήρε το ντέφι.
Έγινε ένα γλέντι τρελό, το πρόγραμμα πέτυχε 101%, όλοι καταχάρηκαν την πρωτότυπη μουσικη επιλογή, κατάλαβε το σόι της ότι ο γαμπρός ήταν άλλο φρούτο, μα τουλάχιστον ενδιαφέρον. Με δέχτηκαν. Ας έκαναν και αλλιώς.
Ο γαμπρός χόρεψε. Ποιος; Εγώ! Πως; Καλά!!! Τελικά από τα τσάμπα μαθήματα χορού πριν μερικά χρόνια στον δήμο κάτι μου έμεινε, παρόλο που με είχαν τότε διώξει επειδή τους μπέρδευα όλους.

Ο γαμπρός πήρε το μικρόφωνο και το μπουζούκι, οι καλοί του φίλοι με πλαισίωσαν, στήθηκε γλέντι σωστό, χόρεψαν και οι γονείς της νύφης. Κάποιοι ξεσαλωμένοι κουμπάροι-γυφταίοι(ο δηρμύτης και ο λιάκος), μου κόλλησαν από ένα δεκάευρο στο μέτωπο για να νοιώσω μέρος στον καιρό των τσιγγάνων.
Άρε τσιγγάνα ψυχή, έκανες το θαύμα σου, έστω και με ακούρευτα αυτιά.


να μας ζήσουν τα νιογάμπρια
να μας ζήσεις γαμπρούλη
να μας ζήσεις πουτσούλα( ήταν και αυτή μια ευχή, αληθινή ιστορία!)
και του χρόνου (το χαμένο κορμί, ο λέρας ο ανταγωνιστής, ο καθίκης)

ΚΑΙ ΖΗΣΑΜΕ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΑ






6 σχόλια:

  1. Μα τι κουφέτο γαμπρός είναι τούτος ΩΡΕ;

    Ε ψιτ κουφέτο..
    για πιάσε ΤΗΝ αναπτήρα να κάμω τσιγαράκι για να απολάυσω την διήγηση!

    χιχιχιχι στο 'πα έχω κάμει θητεία στην πόλη!

    Αλήθεια το γλέντι που έγινε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. βρίσκεις;;; εεε!!!!
    τι άντυ γκαρσία και μαλκιες,
    ο γαμβρός ήταν ένας ανθός,
    ένα κουφετάκι το μαγουλάκι και ψηλά το κεφαλάκι.

    κομπελιά; ακούμπα το σιγαρέτο σου στις κορδές μου, όπως στον θρύλο του 1900 να στο ανάπσω εγώ.

    διαφήμιση δεν κάνω, στο λέω δεν επιτρέπεται
    και ας ήταν στη στάση κουρλαμπά, στου βόλα, δίπλα στον ιππικό όμιλο-καθότι ευγενής!-
    στο τσαρδί του διαμαντή.

    μαντεμουααζέλ σε λέω πως ήταν όλα παρφέκτ, κοψίδια, κρασά, μπεμπέ στο φούρνο με μπατάτες, μπυρωμένο χοιρινό και κοτόπουλο σε σακούλι.
    ρε ήταν να γλύψς του μαγείρου τα δάκτυλα.
    και ξαναρωτώ:
    θα το ξανακάνεις, να λείπς άματις σου πω να έρθεις; ε; ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Όι, όι δεν το ξανακάμω ποτές, ποτές!
    Μα πρέπει να σε κάμω γνωστό πως εμένα είναι καλύτερα να με ταίζεις παρά να με ποτίζεις! Εκεί δεν συμφέρω! Οπότε δεν ζουλεύω τα φαγιά, καθώς δεν τρώω και κρέας χοχο!'
    Αλλά τα κρασά και τα τσίππ-ρα τα ζουλεύω να πω την αλήθεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. αχαχααχαχα
    αχαχαχαχαααα
    αντε γεια λεμε
    χαχαχαχα
    οεοοοο
    κάνε καλή φτιάξη με την πεθερά,
    ζει πολλά χρόνια αυτό το είδος,
    σαν την καρέτα (δις) ένα πράμα,
    χαχαχαχαχα
    οι περτικαλιές τιράντες μου θυμίζουν τη γραβάτα μου στο γάμο...
    χαχαχαχαχα
    άντε γεια μαςςςςςς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. προς κολητήρη

    το καλό που σου θέλω! όταν λέμε συνάντηση, εννοούμε ξεφάντωμα, πάντα τραγούδι, πάντα χορό.
    όσο για το πιώμα και το φαγητό, έγώ θα τρώγω, εσύ θα πίνεις-σβήνεις και ο λογαριασμός στη μέση!
    fair deal?
    Θα δείξει..

    χέρκουλο
    είματε από το ίδιο σόι;
    περδικαλί γραβάτα;
    έγραψες!
    καμιά αντίδραση;
    εμένα έσκασαν οι καλεσμένοι στα γέλια όταν αποκαλύφθηκα αλά άνδρες με τα όλα τους.
    πότε θα σε δούμε μόρτη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή