7.9.07

πλεροφορίες στο βάθος

φουφουφουφουφουφουφουφουφου (κάποιος σφυρίζει)
φουφουοφυουφουφουφουφουφ(κάποιος περνάει)
-συγνώμη έχετε ώρα;
-ωραία μέρα στη σελήνη
-και ο ερμής περίδρομος
-κώτσος
-αχαριστίνα
-χάρηκα
-νομίζεις;
-θα ρθεις;
-θα δώ
-τι θα δείς ;
-ανάλογα με τα κέφια
-έχεις κέφια;
-πάντα έχω
-άρα θα ρθεις;
-δεν ξέρω
-με δουλεύεις;
-το παίζω δύσκολη
-να επιμείνω;
-επέμεινε
-έλα ρε σύ..
-καλά, με έπεισες
-ωραία θα χει και άντρες
-για σένα;
-εγώ τρώω κοκκινομαλούσσα
-και εγώ νηστεύω του κρέατος από πάντα
-θα σου φέρω βλήτα
-και καναν ιχθύ, να τα συνδυάσω
-σύμ φονοι
-και αν μας αναγνωρίσουν;
-θα τους φάμε και αυτούς
-και αν ξεφύγει κανένας;
-μου αρέσει ο λαγός στιφάδο
-κάποιοι βουτάν με παραπέντε
-έχω σημάδι διάλε, πετυχαίνω και παρανυχίδα
-και από άλλοθι;
-θα πω πως ήμουν στο γλέντι στην αθήνα. οι κουμπάροι, το καλό που τους θέλω θα κρατήσουν το στόμα τους κλειστό
-ωραία
-εσύ;
-εγώ θα πώ πως πήγα να κάνω χωράφι. θα με δεί όλο το χωριό να σκάβω, το βράδυ θα χώσουμε ό,τι περισέψει μέσα
-αλήθεια τρως κρέας;
-μόνο με τουτουμάκια
-χωράνε οι φίλοι σου στη γάστρα;
-να σκεφτώ... ο ελάιτζα είναι όλο κόκκαλο, θα βασανιστώ, το ίδιο και ο ασημάρχης
ο δηρμύτης έχει πλάκα, θα τον αφήσουμε για πρωινό, ο φραγγέλης θα μας καθίσει βαρύς στο στομάχι, είναι η κακότης το βλέπεις,
η λεπίδα έχει το πόδι σπασμένο και δεν θα μας μείνει δόντι από τον γύψο, ενώ η καρντερίνα θα ζυμαρώνεται με τον ντεμιανό.
άρα μένει μόνο η λάνα, άσπρο αρνάκι και λιγνό, ροδομαγουλωτό, θα το τσικνίσουμε σαν πέμπτη της αποκριάς.
-ρε συ, για μένα κανα ζαρζαβατικό;
-έχει κάτι πουρνάρια, κάτι σκίντα και ένα μποστάνι με ντομάτς.
-θέλω και τον ιχθύ.
-θα φέρω τόνο
-πως τον λένε;
-ρε δεν είπες πως δεν τρώς άντρωπο;
-ένα μεζέ ρε φίλε για την γεύση, είπαμε τώρα
-καλά
-καλά
-αύριο
-άβριο
-θα φέρεις τίποτα;
-για πιώμα;
-με νιώθεις
-η λεπίδα έχει αμπελώνες
-ώρε μάνμ, θα την εκάμω φίλη
-ρετσίνα
-ου να μου χαθεί η ξεπλυμένη
-έχει καί κάτι καρντινάλια
-έλα πίσω φιλενάδα
-αλκοολικιά

-κανίβαλε
-ομορφιά μου
-βούρλο
-εγώ σταμάτησα, γιατί συνεχίζεις;
-η δύναμη της συνήθειας
-καλα, τα λέμε
-κύριος;
-τι;
-σαν τι να ξέχασες;
-ότι και να ναι μου το φέρνεις αύριο
-κανά νουμεράκι δεν έχεις για να σε βρούμε, ούφο;
-ούφο είσαι και φαίνεσαι
-βλήμα!
-με είπες βλήμα;
-ναι ρέ, σε είπα
-καλά, δεν με είπες και καμπούρη
-γράφεις;
-σε γράφω
-εκεί που δεν πιάνει μελάνι, στο χαρτί της ιον και ασ το μην έχω και την τύχη του κορκόλα
-καθυστερείς
-ντρέπομαι, ξέρεις είναι η πρώτη μου φορά και..
-λέγε!
-6972....

-το καλό που σου θέλω, μην μου κάνεις πλάκα και έρθω 600 χιλιόμετρα τσάμπα
-αφού 200 πήγαινε και άλλα τόσα έλα, τα μαθηματικά λένε 400
-τοσα τα έχω μπούφο, αλλά κάνω και μερικά ακόμα για απόκρυξη και τακτική παραπλάνησης
-δεν σου είπα μην με λές μπούφο;
-είσαι ένας γλύκας εσύ!
-βρίσκεις;
-όχι, έτσι το πα.
-αί φτύσ τα πόδια σου
-έλα πιο κοντά μη σε ματιάσω
-σίχαμα!

2 σχόλια:

  1. Μα τι έχετε πάθει όλοι με αυτό το τραγούδι της Μοσχολιού!
    Μπρρρρρρρ ανατριχίλα και καίλα μαζί!

    χιχι


    Όχι φάπες μωρέ, να με καλοπιάνεις γιατί βγάζω νύχια χρσσσττττ!

    Το νούμερο ( όχι εσύ , το τηλ λέω χιχι) το είδα αργά και δεν πρόκαμα να ειδοποιήσω!

    Βρήκα σπίτι όμως στην γριά πόλη οπότε θα ναι πιο εύκολο από τούδε και στο εξής!

    Περάσατε καλά;Παλαμοκροτάω από απόσταση!

    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κερασομαλλούσα και εγώ σε άλλον ένα γύρο της πελοποννήσου, μετά από ελαφόνησο, παγαίνοντας προς μονεμβασιά. στο ραδιόφωνο παίζει το τέλος της μοσχολιού. συγκίνηση μεγάλη, όπως τότε που έφυγε ο χόρν. δεν το χω πάθει με άλλους. μόνο αυτοί εξ' αποστάσεως με έριξαν.

    κρίμα που δεν ήρθες. έγιναν πολλά. θα στα γράψω κάποτε.
    σπίτι δεν χρειάζεσαι άλλο, έχουμε δωμάτια για να φιλοξενήσουμε στρατά και βάλε!
    φιλιά και φάπες, αφού φας τα νύχια σου.
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή